wel-hwilc
- pronoun
- 
               Hit ( reason ) nǽnig hafaþ neát . . . hæfð ða wilnunga welhwilc néten,- Met. 20, 191.
 
- 
               Hine gearwe geman witena welhwylc, - Beo. Th. 537; B. 266.
 
- 
               Welhwylc gecwæð ðæt hé fram Sigemunde secgan hýrde, - 1753; B. 874.
 
- 
               Se ðe eów welhwylcra wilna dohte, - 2692; B. 1344.
 
Bosworth, Joseph. “wel-hwilc.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/35018.
Checked: 0