yþ
- noun [ feminine ]
 
- 
                  
Flód oððe ýþ
fluctus,
- Ælfc. Gr. 11; Zup. 79, 2.
 
 - 
                  
Éð
unde,
- Wrt. Voc. i. 54, 23.
 
 - 
                  
Brim eft oncwæð, ýð óðerre,
- Andr. Kmbl. 885; An. 443.
 
 - 
                  
Stunede sió brúne ýð wið óðre,
- Met. 26, 30.
 
 - 
                  
Wédende ýða
frementes fluctus,
- Hpt. Gl. 464, 74.
 
 - 
                  
Ýða
flustra,
- 478, 57.
 
 - 
                  
Swá swá ýþa for winde ða sǽ hréraþ,
- Bt. 39, 1; Fox 210, 25: Met. 27, 3: Cd. Th. 83, 25; Gen. 1385: Ps. Th. 77, 53: Exon. Th. 488, 5; Rä. 76, 2.
 
 - 
                  
Ða sylfan ýþa wǽron áhafene ofer ðæt scip,
- Blickl. Homl. 235, 6.
 
 - 
                  
Ða ýða swygiaþ
siluerunt fluctus,
- Ps. Th. 106, 28.
 
 - 
                  
Ða ýða ðara costunga,
- Past. 16; Swt. 103, 91.
 
 - 
                  
Ýþe,
- Exon. Th. 188, 3; Az. 40: Cd. Th. 196, 8; Exod. 288.
 
 - 
                  
Ða wonhǽwan oððe swearthǽwenan oððe ýða
cerula,
- Wrt. Voc. ii. 20, 66.
 
 - 
                  
Wonne ýþa,
- Cd. Th. 86, 13; Gen. 1430.
 
 - 
                  
Sealte ýþa,
- Ps. Th. 76, 13.
 
 - 
                  
Ýþa hlúde,
- 64, 7.
 
 - 
                  
Ýþa ofermǽta,
- Exon. Th. 53, 23; Cri. 855.
 
 - 
                  
Ýþa geþwǽre,
- 382, 22; Rä. 3, 15.
 
 - 
                  
Hreó wǽron ýþa,
- Beo. Th. 1101; B. 548.
 
 - 
                  
Seó sǽ mót brúcan smyltra ýþa,
- Bt. 7, 3; Fox 20, 23.
 
 - 
                  
Eástreám ýða,
- Cd. Th. 240, 11; Dan. 385.
 
 - 
                  
Ýða ful
the sea,
- Beo. Th. 2421; B. 1208.
 
 - 
                  
Ýða yrfeweard,
- Salm. Kmbl. 163; Sal. 81.
 
 - 
                  
Ýða swengas,
- Elen. Kmbl. 478; El. 239.
 
 - 
                  
Ýða ðrym,
- Beo. Th. 3841; B. 1918.
 
 - 
                  
Sǽs swéges and ýða (ýðana
fluctuum, Lind. Rush.), Lk. Skt. 21, 25, Ðæt scyp wearð ofergoten mid ýðum (fluctibus ),
- Mt. Kmbl. 8, 24.
 
 - 
                  
Of ðám ýðum tótorfod,
- 14, 24.
 
 - 
                  
Hé gesette ýðum heora onrihtne ryne,
- Cd. Th. 10, 34; Gen. 166.
 
 - 
                  
Flota wæs on ýðum,
- Beo. Th. 426; B. 210.
 
 - 
                  
Ofer ýðum,
- 3819; B. 1907.
 
 - 
                  
Hé ýðum stilde,
- Andr. Kmbl. 902; An. 451.
 
 - 
                  
Sealtum ýðum,
- Cd. Th. 207, 26; Exod. 472.
 
 - 
                  
On ðám ýðum ðisse worulde,
- Bt. 4; Fox 8, 22: Met. 4, 56.
 
 - 
                  
Æfter eallum ðám ýstum and ýþum úrra geswinca,
- Bt. 34, 8; Fox 144, 28: Met. 21, 54.
 
 - 
                  
Ealle ýða ðíne
omnes fluctus tuos,
- Ps. Spl. 87, 7: Mk. Skt. 4, 37.
 
 - 
                  
Ýþa wrégan,
- Exon. Th. 383, 28; Rä. 4, 17.
 
 - 
                  
Gán ofer sǽs ýþa,
- Blickl. Homl. 177, 18.
 
 - 
                  
Féran ofer sǽs ýþe,
- Shrn. 104, 34: Exon. Th. 72, 5; Cri. 1168: Beo. Th. 91; B. 46.
 
 - 
                  
Winter ýþe beleác,
- 2269; B. 1132. ¶ gen. pl.
 
the billowy sea
:-- Ýða gelaac,- Ps. Th. 118, 136: Exon. Th. 442, 3; Kl. 7.
 
 - 
                  
Ýða geswing,
- Beo. Th. 1700; B. 848: Andr. Kmbl. 703; An. 353.
 
 - 
                  
Ýða geþræc,
- 1645; An. 824: Exon. Th. 381, 26; Rä. 3, 2: 404, 13; Rä. 23, 7.
 
 - 
                  
Ýða geþring,
- Andr. Kmbl. 736; An. 368.
 
 - 
                  
Ýða gewealc,
- 517; An. 259: Cd. Th. 206, 21; Exod. 455: Beo. Th. 932; B. 464: Chr. 975; Erl. 126, 19.
 
 - 
                  
Ýða gewin,
- Beo. Th. 2942; B. 1469.
 
 - 
                  
Ýða ongin,
- Andr. Kmbl. 931; An. 466.
 
 - 
                  
Ýða wylm, 1726; An. 865. Ia. in a collective sense,
the wave, water, sea :-- Ýð, ædwella flustra, i. unda,
- Wrt. Voc. ii. 149, 67.
 
 - 
                  
Ýð up færeþ,
- Cd. Th. 195, 25; Exod. 282.
 
 - 
                  
Ýð (cf. gewinn ýþa and landes,
- Bt. 39, 3; Fox 214, 35)
 
 - 
                  
Mec ýð sió brúne beleólc, Exon. Th. 471, 25; Rä. 61, 6. Ib. applied to a quantity of any liquid, flood as in
floods
of tears :-- Flód ýðum weóll,- Andr. Kmbl. 3091; An. 1548.
 
 - 
                  
Blód ýðum weóll,
- 2482; An. 1242.
 
 - 
                  
Swát ýðum weóll,
- 2552; An. 1277: Beo. Th. 5380; B. 2693.
 
 - 
                  
Teagor ýðum weóll,
- Exon. Th. 182, 23; Gú. 1314.
 
 
- 
                  
Suǽ huæd in húsum gileáffulra ðás ýð eft ástrægde
quicquid in domibus fidelium haec unda resperserit,
- Rtl. 121, 36.
 
 
Bosworth, Joseph. “yþ.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/37278.
Checked: 0