ádlian
- verb [ weak ]
- 
                  Lange hé ádlað and áríst diu languet et surget, - Lch. iii. 151, 6, 7, 23, 25.
 
- Hé ádlað and hé swelt, 26: Scint. 41, 3.
- 
                  Míne eágan ádlodan ( languerunt ),- Ps. L. 87, 10.
 
- 
                  Hálwende ádligendum líchaman, - Hml. Th. i. 86, 22.
 
- 
                  Gást ádliende spiritus pestilens, - Rtl. 121, 38.
 
Bosworth, Joseph. “ádlian.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/37510.
Checked: 0