ádlig
- 
               Ðý lǽs ðe án ádlig sceáp ealle heorde besmíte, - R. Ben. 53, 4.
 
- 
               Mín ádlige cneów is yfele gehæfd, - Hml. Th. ii. 134, 32.
 
- 
               Tácn ádlies magan, - Lch. ii. 174, 20.
 
- 
               Hé ðonehis ádligum mǽge on ðone múð begeát, - Hml. Th. ii. 150, 10.
 
- 
               Gesáwon hí hine ádligne, - 24, 28.
 
- 
               Middaneard ádligne mundum languidum, - Hy. S. 34, 24.
 
- 
               Lifre ádlige jecur morbidum, - 29, 23.
 
- 
               Wǽron gehǽlede fela ádlige menn, - Hml. S. 20, 114.
 
- 
               Unhálra ł ádligra languentium, - Jn. L. R. 5, 3.
 
- 
               Ádligum dǽdum morbidis actibus, R. Ben. I. 12, 9, Ádlige valitudinarios, - An. Ox. 4938.
 
- 
               Hí settað heora handa ofer ádlige men and him bið tela, - Hml. Th. i. 304, 22.
 
Bosworth, Joseph. “ádlig.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/37511.
Checked: 0