á-drencan
- 
                  Hí man on sǽ ádrencte, - Hml. S. 28, 127.
 
- 
                  Brettas hié bedrifon út on áne eá and monige ádrencton, - Chr. 890; P. 82, 14.
 
- 
                  Hí ádrengton má ðonne ǽnig man wiste tó tellanne, - 1087; P. 224, 19.
 
- 
                  Hí hig sylfe ádrencton, - Jud. p. 162, 27.
 
- 
                  Án sǽflód ðá men ádrencte, - Ors. 2, 7; S. 90, 21.
 
- 
                  Sǽflód ádrencte feala túna, - Chr. 1014; P. 145, 29.
 
- 
                  Ðǽre sǽ wæteru hig ádrencton, - Deut. 11, 4.
 
- 
                  Hé lét flód ádrencan eal, - Wlfst. 10, 8.
 
- 
                  Ðǽr wæs ðæs folces mycel ádrenct, - Chr. 1066; P. 196, 35.
 
- 
                  Ádrenced, - Exod. 458.
 
- 
                  Ádreintum suffocato, - An. Ox. 832.
 
Bosworth, Joseph. “á-drencan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/37517.
Checked: 0