á-scúfan
-
Áscúfið
praecipitat,
- Txts. 89, 1644.
-
Ásceáfon weg
explodit, excludit,
- Wrt. Voc. ii. 29, 72.
-
Hé hit ásceáf fram his múðe,
- Hml. Th. ii. 254, 17.
-
Út áscúfen
eliminant,
- An. Ox. 4697.
-
Scipu út áscúfan,
- Chr. 897; P. 91, 13.
-
Hí woldon hine niðer áscúfan (of clife),
- Hml. Th. ii. 236, 34.
-
Ásceófan,
- Hml. S. 18, 350.
-
Beseah hé tó þǽre sceande (Iezebel) up and hét hí ásceófon underbæc,
- 345.
-
Wæs ic ána út ásceofen
,- 23 b, 415.
-
Betwux þám leónum áscofen,
- Hml. Th. ii. 174, 4.
-
Hig þæne deófol fram heom áscúfað,
- Angl. viii. 330, 25.
-
Hé þá strǽle þára áwerigdra gásta him fram ásceáf,
- Guth. 44, 1.
-
Áscýfað yfelgiornisse
deponentes malitiam,
- Rtl. 25, 23.
-
Ꝥte þú áscúfe (retrudas) from mé ðá ungesewenlican næglas,
- Lch. i. lxxi, 3.
-
Ǽlc gesceaft onscunað ꝥ ꝥ hire wiþerweard biþ, and tiolaþ ꝥ hit him ꝥ from áscúfe,
- Bt. 16, 3; F. 56, 5.
-
Beó út áscofen
trudatur,
- An. Ox. 823.
-
Of his cyneríce áscofen,
- Hml. Th. i. 488, 16.
-
Hí beóð út áscofan
exterminabuntur,
- Ps. L. 36, 11.
-
Mancynn wearð ásceofen of myrhðe neorxna wanges,
- Hml. Th. i. 154, 11: Bl. H. 17, 15.
-
Áscúf
praecipita,
- Ps. L. 54, 10.
-
Áscoben
impulsus,
- Bl. Gl.
-
Se cyning þone wítegan him tó handum ásceáf,
- Hml. Th. i. 570, 28.
Bosworth, Joseph. “á-scúfan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/38996.
Checked: 1