á-wirdan
- verb [ weak ]
-
Gif ealo áwerd sié,
- Lch. ii. 142, 10.
- Gif mete sý áwyrd, 14.
-
Áwyrd wín
defrutum,
- An. Ox. 4, 6.
-
Heó weóp for ðǽre áwyrdan lǽne (
the broken sieve
),- Hml. Th. ii. 154, 17.
-
Se dióful ðæt mód áwiert (
corrumpit
),- Past. 415, 24.
-
Sé þe his ágene sprǽce áwyrt, hé wyrcð barbarismus,
- Angl. viii. 313, 19.
-
Ðing swá mǽre þæt man ne mæg ðǽron ǽnig ðing áwyrdan, fulluht and húslhálgung,
- Wlfst. 34, 5.
-
Tó áwyrdenne
deprauandum,
- An. Ox. 4493.
-
Hyra regol ne sý á ðe áwyrdra,
- Wlfst. 269, 14.
-
Ðá ilco ðone áwoerdon mið teáncuidum
illi hunc afficientes contumelia,
- Lk. L. 20, 11.
-
Þæt wé (
devils) hí (men )
mid mislicum untrumnyssum áwyrdon,- Hml. Th. i. 462, 21.
-
Ne mæg þé nán man áttre áwyrdan,
- Lch. ii. 110, 11.
-
Sáwel áwoerðedo
animam afflictam,
- Rtl. 5, 24.
-
Wé biðon áwoerdedo ffligimur, 42, 27: 23, 32 (printed -woend-). Áwoerdeno (-do?)
afflictos,
- 40, 29.
-
Ne wallað hiá áwoerda (werda, R.)
nolite eos uetare,
- Lk. L. 18, 16.
Bosworth, Joseph. “á-wirdan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/39340.
Checked: 0