beard
- 
               Beard barba, - Wrt. Voc. i. 64, 42.
 
- 
               Beard him beón bescoren hearm hit getácnað, - Lch. iii. 198, 28.
 
- 
               Se beard and ꝥ feax wǽron oþ þá fét síde, - Shrn. 120, 25.
 
- 
               Mid sídum bearde, - Hml. Th. i. 466, 24.
 
- 
               Ælfsige mid þám berde, - Cht. E. 257, 1.
 
- 
               Lǽdes mannes tácen is þæt þú þé mid ealre hande be þínum cynne nime, swilce þú þé be bearde niman wille, - Tech. ii. 129, 17.
 
- 
               Wé lǽrað ꝥ ǽnig gehádod man . . . his beard ǽnige hwíle ne hæbbe, - Ll. Th. ii. 254, 13.
 
- 
               Þonne hé (one entering a monastery) his beard áléde, - Hml. S. 6, 2228.
 
- 
               Hí habbað beardas oþ cneów síde, - Nar. 35, 2: 38, 1.
 ¶ beardas (used of a single person) beard and whiskers :--
- 
               Ꝥ hire wolden beardas weaxan on þám andwlitan, - Gr. D. 279, 10.
 
- 
               Hé hæfð síde beardas, hwón hárwencge, - Hml. Th. i. 456, 18.
 
Bosworth, Joseph. “beard.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/39565.
Checked: 1