déman
- 
                     Ic déme (doemo, L.) swá swá ic gehýre sicut audio judico, - Jn. 5, 30.
 
- 
                     Gif ic déme (doemu, - R.) mín dóm is sóð, 8, 16. 'Mé
 
- 
                     Yfele geréfan þá þe on wóh démaþ, - 61, 26.
 
- Déme gé swá swá gé willon ꝥ eów sý gedémed, 28.
- 
                     Ic ne déme (doemo, - L., doemu, R.) nánum men, Jn. 8, 15.
 
- 
                     Se mon þe démeþ þǽm earmum búton mildheortnesse, - Bl. H. 95, 35.
 
- 
                     Ic démde twelf þeódum, - 155, 29.
 
- 
                     Hé gecýðde ðæt hé him déman nolde, ðá hé gedyde dæt hí him selfe démdan . . . eft hit wæs gecweden: 'Ðǽr wé ús selfum démden, ðonne ne démde ús nó God' constat quod a suo judicio abscondere voluit quos sibimetipsis judices fecit . . . Hinc dicitur: 'Si nosmetipsos dijudicaremus, non judicaremur,' - Past. 415, 3-8.
 
- 
                     Samuel and Daniel cildgeonge forealdedum mæssepreóstum démdon ( judicaverant ),- R. Ben. 115, 8.
 
- 
                     Dém folcum judica populos, - Ps. Th. 7, 8.
 
- 
                     Hé him symle rihle déme, - Bl. H. 43, 11.
 
- 
                     Þú hí on rihtum rǽdum démest judicas populos in aequitate, - Ps. Th. 66, 4.
 
- 
                     Hé démeð fyrhte þearfan judicabit pauperes, - 71, 4.
 
- 
                     Hié gescyldaþ þá unscyldigan, and þá scyldigan þearlwíslíce démaþ, - Bl. H. 63, 20.
 
- 
                     Dém þú þín folc, - Ps. Th. 71, 2.
 
- 
                     Dém þíne ealde intingan judica causam tuam, - Ps. Th. 73, 21.
 
- 
                     Ðonne hié ðá scylda on him selfum démen and wrecæn cum culpas se judice puniat, - Past. 151, 17.
 
- 
                     Ic sóð symble déme ego justitiam judicabo, - Ps. Th. 74, 2.
 
- 
                     Hé riht folcum démeð, - 95, 10.
 
- 
                     Démað ǽlcon men riht quod justum est judicate, Deut. 1, 16. (4 a) with cognate acc. :-- Hié démaþ heora dómas they give their judgements, - Bl. H. 63, 18.
 
- 
                     Sé þe þá gebregdnan dómas démde, - 99, 32.
 
- 
                     Dém mínne dóm judica judicium meum, - Ps. Th. 118, 154.
 
- 
                     Démað steóp*-*cildum dómas sóðe judica pupillo, - 81, 3.
 
- 
                     Dém þú hí tó deáþe, - Jul. 87.
 
- 
                     Nó hý hine tó deáþe déman móston, - Gú. 521.
 
- 
                     Deáþe déman, - El. 303.
 
- 
                     Hé eallum démeð leán æfter ryhte, - Cri. 846.
 
- 
                     On swá hwæðere hond Dryhten mǽrðo déme swá him gemet þince, - B. 687.
 
- 
                     Hwæt mé God déman wille, - Sat. 109: Cri. 803: Jul. 707: An. 75.
 
- 
                     Heora scriftbéc tǽcan swá swá hié úre fæderas démdon, - Bl. H. 43, 9.
 
- 
                     God wolde hyra nýdwræce déman God would decree their exile, - Gú. 526. (7 a) of decision by lot :--
 
- 
                     Hleótan man mót . . . ꝥ him déme seó tá, gif hí hwæt dǽlan willað, - Hml. S. 17, 86.
 
- 
                  Doemo ic arbitror, - Jn. L. 21, 25.
 
- 
                  Doema censeo, - Wrt. Voc. ii. 103, 58.
 
- 
                  Ne démeð hé non retur, - 61, 57.
 
- 
                  [Swá] þearle hé démde tantopere (i. tam valde) taxauerat (i. iudicauerat ), - An. Ox. 2014.
 
- 
                  Hí eahtodon eorlscipe and his ellenweorc démdon, swá hit gedéfe bið þæt mon his dryhten wordum herge, - B. 3175.
 
- 
                  Is árlic þæt wé ǽfæstra dǽde démen, secgen Dryhtne lof, - Gú. 498: Sat. 299.
 
- 
                  Hié Dryhtnes ǽ déman sceoldon, reccan fore rincum, - Ap. 10: An. 1196: 1405.
 
- 
                  Wé þæt hýrdon hæleð eahtian, déman dǽdhwate, þætte gelamp, - Jul. 2.
 
- 
                  Déman, meldan, - Rä. 29, 11.
 
Bosworth, Joseph. “déman.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/42666.
Checked: 0