dryge
- 
               Sumor byð wearm and drígge, - Angl. viii. 299, 29.
 
- 
               Drége bite bucella sicca, - Kent. Gl. 587.
 
- 
               Dríg (corrected from driu) gewarð arefacta, - Mt. p. 18, 18.
 
- 
               Gangende swá swá on drígum, Hml. S. 23 b, 685, Of drýggium (drýgum, v. l. ) felle,- Past. 346, 5.
 
- 
               Gítsung gedrinceð tó drýggum welan, - Met. 7, 16.
 
- 
               Hond drýgi manum aridam, - Mk. L. 3, 1, 3.
 
- 
               Drúgi, - Lk. p. 5, 4.
 
- 
               Drýi, - Mt. L. 12, 10.
 
- Dríu, p. 16, 14.
- 
               Druige, - Mk. L. 11, 20.
 
- 
               Ðerh stówa drýia per loca arida, - Mt. L. 12, 43.
 
Bosworth, Joseph. “dryge.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/43010.
Checked: 0