feógan
- 
               Hé óðerue fiáð ł hateþ unum odio habebit, - Mt. R. 6, 24 .
 
- 
               Ne mæg midengeord gifióge iówih, mec fiáð (odit), - Jn. R. 7, 7 .
 
- 
               Geféð ða (oðða ?) fiáð (gefiið, L.), - 15, 19 .
 
-  
               Sé ðe mec fiáð and fæder mínne fiáð, - 23 :
- Ps. Srt. 10, 6 .
 
- 
               Ðá ðe ðé fígað qui te oderunt, - 20, 9 :
- 33, 22 .
 
- 
               Ic fióde odivi, - 25, 5 .
 
- 
               Ðú fédest odisti, - 5, 7 .
 
- 
               Fiéde odivit, - 35, 5 .
 
- 
               Feódon hine þá hǽþnan, - Shrn. 125, 9.
 
- 
               Fiáð yfel odite malum, - Ps. Srt. 96, 10 .
 
- 
               Dóeþ wæl þǽm þe eówic hateþ ł fiégæ, - Mt. R. 5, 44 .
 
- 
               Fígende hine odientes eum, - Ps. Srt. 88, 24 .
 
- 
               Þá fígendan mé, - 17, 41 .
 
- 
               Fígendra odientium, - 105, 10 .
 
- 
               Of ðǽm fígendum mec, - 68, 15.
 
Bosworth, Joseph. “feógan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/44700.
Checked: 1