fíf
-
Fíf géra fæc
quinquennium,
- An. Ox. 3035 :
- B. 545 .
-
Nam hé fíf stánas,
- Bl. H. 31, 17.
-
Þá fíf dysegan,
- Mt. 25, 3.
-
Wé onféngon þá hálgan fíf seonoþas,
- Bd. 4, 17 ;
- Sch. 433, 5.
-
Þisne fíf and twéntigoðan sealm,
- Ps. Th. 25, arg. :
- 35, arg .
-
Fífo ídlo
quinque fatuae,
- Mt. L. 25, 3 .
-
Stearas fífe (fífo, L.) cómun
quinque passeres ueniunt,
- Lk. R. 12, 6 .
-
Mónoðas fífe,
- 1, 24 .
-
Fífo cræftas,
- Mt. L. 25, 15 :
- Jn. L. R. 4, 18 .
-
Cuuhorn bið twégea pæninga wurð. Oxan tægl bið sciłł. weorð; cuus bið fífa [peninga],
- Ll. Th. i. 140, 3 .
-
Weorc crístes mǽl fífo,
- Lch. iii. 56, 8.
-
Þá fífe dysige,
- Mt. R. 25, 3.
-
Of ðǽm hláfum fífum,
- Jn. L. 6, 26 .
-
Sé ðe þá fíf pund underféng gestrýnde óðre fífe (fífo, L., féfe, R.),
- Mt. 25, 16, 20 .
-
Ealle þá syndon ágangen buton þǽm ánum . . . fífe þára syndon ágongen,
- Bl. H. 117, 36 .
-
Fífe (fífo, L.) þáræ wérun dysige and fífe snottre,
- Mt. R. 25, 2.
-
Fífum
lustris,
- Wrt. Voc. ii. 92, 41 .
-
Nime fífe and beó him sylfa syxta,
- Ll. Th. i. 394, 5.
-
Hú mon scule blódlǽse on þára six fífa ǽlcum on mónðe forgán,
- Lch. ii. 146, 19 :
- 148, 2 .
-
On þǽm geáre bið þreó hund daga and fíf and syxtig daga,
- Bl. H. 35, 22 .
-
Þǽr on ríme forborn fíf and hundseofontig hǽðnes herges,
- Jul. 588 .
-
Gif þǽr beóð fíf and feówertig rihtwísra,
- Gen. 18, 28 .
Bosworth, Joseph. “fíf.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/44928.
Checked: 1