ge-lífan
-
Ne ondrǽd þú ðé, gelýf (geléf, L., giléfes, R.) for án, Mk. 5, 36. 'Gif þú gelýfan (geléfe, L. R.) miht, ealle þing synd gelýfedum (ðǽm geléfes
credenti,
- L. R.) mihtlice' . . . Hé cwæð: 'Ic gelýfe (-léfo, L. R.),' 9, 23-24.
-
Ꝥ ðú mæge þý bet gelýfan, Bt. 36, 3; F. 176, 4. I a.
to hold the true faith, be converted to Christianity
:-- Bodiað godspel . . . sé ðe gelýfð and bið gefullod, sé bið gehealden,- Hml. Th. i. 300, 28.
-
Þǽr gelífde ǽrest sum ríce man mid ealre his duguðe (cf. praefectum ciuitatis cum domo sua conuertit ad Dominum,
- Bd. 2, 16), Chr. 627; P. 25, 23.
-
Þá wigan ne gelýfdon
the men were heathens,
- Dan. 58.
-
Wé geleófað on Drihten,
- Bl. H. 247, 3.
-
God biþ milde þǽm monnum þe on hine geléfaþ,
- 47, 33.
-
Manige sculon geleófon on mínne naman,
- 237, 14.
-
Þæt gé geleófon on mínum Drihtne,
- Bl. H. 247, 22.
-
Hé in his meahte gelýfeð,
- Seef. 108.
-
On mínne geleáfan geleófan,
- Bl. H. 249, 11. ¶
-
Ic gelýfe on þé, þæt þú eart se éca kyning,
- Hy. 3, 37.
-
Ic þæt gelýfe in líffruman, þæt hé mec nǽfre wille ánforlǽtan,
- Gú. 609.
-
Wé sceolan geléfan on ꝥ éce líf and on ꝥ heofonlice ríce,
- Bl. H. 111, 11.
-
Wé ealle tó þé án gelýfað,
- Hö. 69.
-
Þá cyrcan þe gé tó gelýfað,
- Wlfst. 232, 16. ¶
-
Ic helpe tó þé gelýfe
ad te confugi,
- Ps. Th. 142, 10.
-
Gif wé ús tó þám hálgan helpe geléfað,
- Sat. 291.
-
Hé him tó anwaldan áre gelýfde, frófre and fultum,
- B. 1272: 909.
-
Ne sceolde þe nán man swelces tó geléfan,
- Bt. 5, 1; F. 10, 3.
-
Gelýfe ic tó Gode, ꝥ úre frið bið betera,
- Ll. Th. i. 242, 11.
-
Gelýfe ic tó eów, ꝥ gé willan fylstan,
- 250, 5.
-
Ic gelýfe tó þé, þæt þú mé nǽfre wille ánforlǽtan,
- An. 1286.
-
Nú is tó gelýfenne tó ðan leófan Gode, ꝥ hí blission mid Xp̃e,
- Chr. 1036; P. 158, 36.
-
Ic gelýfe tó lífe æfter deáðe, and ic gelýfe tó árísenne on dómes dæge, and eal þis ic gelýfe þurh Godes mægen and miltse tó geweorðonne,
- Ll. Th. ii. 262, 14-17.
-
Ðá lytlan synna mon ne geléfð tó nánre synne
minor culpa quasi nulla creditur,
- Past. 437, 26.
-
Þéh hí sýn þæs morþres scyldige, hí hit him tó nánre synne ne gelýfaþ,
- Bl. H. 65, 11.
-
Lisse ic gelýfe leahtra gehwylces,
- Hy. 10, 54.
-
Hé ne geliéfð ðæs grínes ðe hé mid gebrogden wyrð, ǽr ðon hé hit gefréde,
- Past. 331, 20.
-
Sé þe wénþ ꝥ þis sóþ ne sié, ðonne ne geléfþ hé nánes sóþes,
- Bt. 36, 3; F. 178, 7.
-
Wé þe gelýfað Crístes ǽristes,
- Hml. Th. i. 222, 2.
-
Þá þe sóþes gelýfað and georne þæt smeágeað,
- Wlfst. 4, 8.
-
Ðá Saducie andsacedon ðǽre ǽriste æfter deáðe, and ðá Fariséos geliéfdon ðǽre ǽriste,
- Past. 362, 6.
-
Búton tweón hí geliéfen ðára leána,
- 407, 29.
-
Ðætte hié ðý fæsðlícor gelífden ðára écena ðinga
ut ad aeternorum fidem certius roboretur,
- 389, 36.
-
Hí noldon æt fruman gelýfan his ǽristes of deáðe, ðá ðá hit him gecýdd wæs,
- Hml. Th. i. 300, 25: Bl. H. 111, 9.
-
Gif gé nellað geléfan þæs ǽrendgewrites,
- Wlfst. 214, 20.
-
Ne swylt nán þára þe gelýfð on mé; gelýfst þú ðyses (
credis hoc
)?,- Jn. 11, 26.
-
Ic hæbbe eów áreht rihtne geleáfan; sé ðe hine áht þisses tweóð and his gelýfan nele . . . and sé ðe . . . his ealles gelýfð, þæs ðe ic rehte þæt ðurh God geweard . . .,
- Wlfst. 28, 12-16.
-
Ðá scamleásan nyton ðæt hié untela dóð, . . . and ðeáh hit mon him secgge, hié his ne geliéfað,
- Past. 206, 2.
-
Gif hié þæs ne geliéfen
if they will not admit that,
- Ors. 5, 1; S. 214, 11.
-
Ic ðé wolde get reccan sume race, ac ic wát ꝥ þis folc his nyle geléfan (
ne illud quidem acquiescent
),- Bt. 38, 6; F. 208, 5. (2 a) with pronoun and clause in apposition :-- Ðæs ic geléfe, ꝥte
-
Gelýfst þú þæs, þæt ic þé mæge dón gewisran be Gode . . .?' Geá, ic hys gelífe,
- Solil. H. 18, 6.
-
Gyf hé Israhéla cyning sý, gá nú nyþer of ðǽre róde, and wé gelýfað hym (
credimus ei
),- Mt. 27, 42.
-
Hí lícette ꝥ hé sceolde bión se héhsta God, and ꝥ dysige folc him gelýfde,
- Bt. 38, 1; F. 194, 14: Met. 26, 40.
-
Ióhannes cóm on rihtwísnesse wege, and géne gelýfdon him,
- Mt. 21, 32.
-
Gif hié him ne geliéfen, áscien Ispánie,
- Ors. 5, 1; S. 214, 14.
-
Hæbbe man gewitnesse ungeligenra manna þe man gelýfan mæge,
- Ll. Th. i. 158, 12. (1 a)
-
Gelýf mé ꝥ seó tíd cymð . . .,
- Jn. 4, 21.
-
Geliéf mé, nú ic hit ðé secge, næfst ðú ðǽr náuht æt . . .,
- Bt. 14, 2; F. 44, 6.
-
Se deófles man gealp þæt hé Godes bearn wǽre, and þæt folc him tó swýðe þæs gelýfde,
- Wlfst. 99, 18.
-
Sc̃s Adrian geseah hú ánrǽde þá crístenan men wǽron; þá gelýfde hé Críste,
- Shrn. 59, 26.
-
Þá menn ðe þysum leásungum geléfdon,
- Bt. 38, 1; F. 196, 8.
-
Wit þæs áwærgdan wordum gelýfdon,
- Sat. 416.
-
Ne gelýfdon menn lárum sínum,
- An. 814.
-
Hí ne woldon wordum Drihtnes gelýfan,
- Ps. Th. 77, 24.
-
Gehýr monig spel, wite ðeáh hwylcum ðú gelýfan scyle,
- Prov. K. 72.
-
Hí noldan his wundrum wel gelýfan
non crediderunt in mirabilibus ejus,
- Ps. Th. 77, 31.
-
Nó hwæðere þæt Daniel gedón mihte, þæt hé wolde Metodes mihte gelýfan,
- Dan. 169.
-
Þǽr gelýfan sceal Dryhtnes dóme sé þe hine deáð nimeð,
- B. 440.
-
Wé gelýfað eall þæt ðæt wé witon,
- Solil. H. 18, 9. (1 a) with acc. and clause in apposition :--
-
Ne hé him fultum þǽr fæstne gelýfde,
- Ps. Th. 51, 6.
-
Ðé wæs þeós hwearfung betere, for þám þæt þú þé betre ne geléfde,
- Bt. 7, 3; F. 22, 25.
-
Þú geleófst ꝥ seó wyrd . . . þás woruld wendan ne mæge,
- Bt. 5, 3; F. 14, 10.
-
Sceolon gelýfan eorlas hwæt mín æðelo sién, An. 734. ¶ with passive construction :-- Gif Agustinus is milde and eáðmódre heortan, þonne is hé gelýfed ꝥ hé Crístes geoc bere
si Augustinus mitis est et humilis corde credibile est, quia iugum Christi portet,
- Bd. 2, 2; Sch. 117, 3.
Bosworth, Joseph. “ge-lífan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/48663.
Checked: 0