mearc
- noun [ feminine ]
- 11, and a neuter mearc Gr. D. 197, 4.
- 
                     Istis terminibus terra circumgyrata esse videtur. , . Ǽrest Ælfgýðe mearc .. . oþ Eádgife mearce, þonae þonan tó þæs biscopes mearce, - Cht. E. 176, 16-21.
 
- 
                     Eást tó mearchlince; and swá eást be ðæs bisceopes mearce; ðonon be Byrhtswýðe mearce, - C. D. vi. 33, 22-25.
 
- 
                     Findan hwylce dæge seó mearke, ꝥ ys se termen, gá on tún . . . geríst hyt ꝥ seó tíd hæbbe mearke hwænne heó tó síge crístenum folce tó blisse, - Angl. viii. 326, 11-14.
 
- 
                  Hé ásette for tácne and to mearce on þǽre stówe þrý stánas (cf. hé mearcode þá stówe, Hml. Th. ii. 160, 35) tres petras in loco eodem pro signo posuit, - Gr. D. 112, 29.
 
- 
                  Nymað þá sigefæstan mearca uictricia tollite signa, - Ælfc. Gr. Z. 71, 10.
 
- 
                  Beó þǽr gemeten nygon fét of þám stacan tó þǽre mearce, - Ll. Th. i. 226, 13.
 
- 
                  Him næs nán deáðes mearc on gesewen, - Hml. S. 23, 436.
 
- 
                     Man mid mearce gecýþe ꝥ man riht drífe, - Ll. Th. i. 352, 6.
 
- 
                     Antecríst forbýt ǽlcum men áðor tó bycganne oððe tó syllanne, bútan hé on his foranheáfde habbe his mearce, - Wlfst. 200, 4.
 
- 
                     Hé Pætres mearce onféng accepta tonsura, - Bd. 3, 18; Sch. 274, 4.
 
- 
                     Ꝥ gewrit mid his ágenre hand hé áuríte, oððe gif hé ná can stafas óðer fram him gebeden wríte ; and se nícumena mearce dó (cf. hé sylfon þám gewrite róde tácn mearcige signum facial, - R. Ben. 101, 6), R. Ben. I. 98, 1.
 
- 
                     Ic hæbbe gesett áne mearke beforan þám rǽdingun, anð þá ic wylle hér ámearkian, - Angl. viii. 333, 14.
 
- 
                  Hí ymb hine gemearcodon ánne hriug on þǽre eorðan and hé wæs belocen binnan þǽm mearce (mearcan, v.l.) þæs hringes ei in terra circulum designaverunt, et designatione circuli inclusus est, - Gr. D. 197, 4.
 
- 
                  Mearcum caracteribus (literarum), - An. Ox. 8, 259.
 
- 
                  Notera mearca notariorum caracteres, 2847.
- V- Dene-, irþ-, wiht-mearc.
Bosworth, Joseph. “mearc.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/55183.
Checked: 0