norþ
- adverb
-
Sum feówertig scipa fóron norþ ymbútan,
- Chr. 894; P. 86, 9.
-
Fela hund manna hí námon, and lǽddon norð mid heom,
- 1064; P. 192, 9.
-
Hit is án hund and syfan and fíftig mila lang súð and norð,
- Ors. 1, 1; S. 28, 8.
-
Ealle Asiam . . . súð fram þǽm Reádan Sǽ and swá norð oþ þone sǽ þe man hǽt Euxinus,
- 1, 2; S. 30, 1.
-
Him is ðæt heáfod súð gewend and þá fét norð,
- Shrn. 66, 24. ¶
-
Swá hit súð licgeð ymbe Gealboe and ymb Geador norð,
- Sal. 191: 188.
-
Þá wæs hé swá feor norþ swá þá hwælhuntan firrest faraþ,
- Ors. 1, 1; S. 17, 11.
-
Ne bið nán niht. . . for ðám ðe seó sunne byð þonne swá feorr norð ágán,
- Lch. iii. 260, 6.
-
Wǽron norð of ðǽm stáne áwexene bearwas,
- Bl. H. 209, 32.
-
Mid fleáme cóm on his cýþþe norð Costontinus,
- Chr. 937; P. 108, 19.
- Þonne þunor cumeð west oððe norð, Archiv cxx. 48, 20.
-
Þæt hé west and norð trymede getimbro,
- Gen. 275.
-
Þætte súð ne norð óðer nǽnig sélra nǽre,
- B. 858.
-
Súð oððe norð,
- Víd. 138 : Met. 10, 24.
-
Norð arid eást,
- 13, 59.
-
Se winterlica móna gǽð norþor þonne seó sunne gá on sumera,
- Lch. iii. 252, 12. v. eást-, west-norþ.
Bosworth, Joseph. “norþ.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/56017.
Checked: 0