slítan
- verb [ strong ]
-
Sclát
carpebat,
- Wrt. Voc. ii. 103, 51.
-
Bítende and slítende
mordax,
- 57, 52.
-
Slítende mordens,
corrumpens,
- Kent. Gl. 580 ;
- Hpt. Gl. 454, 68 .
-
Ic beó sliten
carpor,
- Wrt. Voc. ii. 21, 40.
-
Wǽran slitene
carpebantur,
- 22, 22.
-
Ðæra sacerda ealdor slát(scidit) hys ágyn reáf
- Mt. Kmbl. 26, 65.
-
Ne slíte wé hý
non scindamus eam,
- Jn. Skt. 19, 24.
-
Se heáhsacerd his reáf slítende.
- Mk. Skt. 14, 63.
-
Hé slát sǽ
interrupit mare,
- Ps. Spl. 77, 16.
-
Hé slát stán
interrupit petram,
- 77, 18.
-
Fótum ic fére, foldan slíte,
- Exon. Th. 393, 17 ;
- Rü 13, 1 .
-
Hrefn hine slíteþ,
- 329, 20 ;
- Vy. 37 .
-
Hine se wulf slíteþ,
- 342, 27 ;
- Gn. Ex. 148 .
-
Hé the evil spirit bítes and slítes hine
- Mk. Skt. Rush. 9, 18.
-
Heora heortan wyrmas ceorf-aþ and slítaþ
- Dóm. L. 12, 168 ;
- 14, 210 ;
- Exon. 497, 5 ;
- Ra. 85, 24 .
-
Hé (Grendel) slǽpendne rinc slát.
- Beo. Th. 1487 ;
- B. 741.
-
Ða wyrmas mid ðæm scillum gelíce mid ðé múþe eorþan sliton and tǽron
oribus scamisque humum atterentes,
- Nar. 14, 12.
-
Gif hund slíte
- Lchdm. ii. 92, 10.
-
Hié (lions and bears) noldon slítan hý (St. Tecla)
- Shrn. 133, 10.
-
Gesáwon fuglas slítan
- Cd. Th. 126, 1 ,
- Gen. 2088
-
, Ðé sculon moldwyrmas slítan
- Soul Kmbl. 145 ;
- Seel. 73.
-
Hió (the lioness)onginþ racentan slítan (cf. brecan)
- Bt. 25 ;
- Fox 88, 13 ,
- Met. 13, 29 .
-
Se unclǽna gást hine slitende(discerpens).
- Mk. Skt. 1. 26.
-
Slítende wulfas
ravening wolves.
- Blickl. Homl. 63, 10.
-
Slítendum ł terendum tóþreómum
rabidis (voracious) gingivis.
- Hpt. Gl. 423, 42.
-
Hungor innan slát merewérges mód,
- Exon. Th. 306, 22 ;
- Seef., 11.
-
Hí beóþ mec slítende (
of the waves tearing at an anchor,
- 398, 11 ;
- Ra. 17, 6
-
Slíto (suto, Wrt. , cf. slítung)
lacesso,
- Wrt. Voc. ii. 112, 29.
-
Slíteþ
lacessat,
- 95, 32.
-
Ðæt wín slít ða wunda
per vinum mordentur vulnera,
- Past. 17, 10 ;
- Swt. 125, 9.
-
Sliten oððe gremeden
lacessant.
- Wrt. Voc. ii. 52, 54.
-
Of yfelre wǽtan slítendre
- Lchdm. ii. 4, 30.
-
Of yfelum wǽtan slítendum and sceorfendum,
- 60, 21.
-
Nán cræft nis Gode deórwyrðra ðonne sió lufu ne eft ðæm deófle nan cræft leóítǽlra ðonne hié mon slíte
nihil pretiosius est Deo virtute dilectionis, nil est desiderabilius diabolo extinctione caritatis,
- Past. 47, 2 ;
- Swt. 359, 24.
-
Tó slítenne (breccanne, Rush.)
ae solvere legem.
- Mt. Kmbl. Lind. 5, 17.
-
Æt ǽrestum lyst ðone monn nnnyt sprecan be óðrum monnum & ðonne æfter firste hine lyst tǽlan and slítan ðara líf bútan scylde
ut prius loqui aliena libeat, postmodnm detractionibus eorum vitam mordeat,
- Past. 38, 7
- j Swt. 279, 7.
-
Godwebba cyst(the veil of the temple) eall forbærst . . . ðæs temples segl . . , sylf slát on tú, swylce hit seaxes ecg þurhwóde
- Exon. Th. 70, 19 ;
- Cri. 1141.
Bosworth, Joseph. “slítan.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/28033.
Checked: 1