tá
- noun [ feminine ]
- 
                  Tán ł twiga vimina, virgulae, - Hpt. Gl. 428, 34.
 
- 
                  Ðæt him déme seó tá, gif hí hwæt dǽlan willaþ, - Homl. Skt. i. 17, 86.
 
- 
                  Ðá dǽldon ða cwelleras Cristes reáf on feówer, heora ǽlcum his dǽl, swá him démde seó tá, - Homl. Th. ii. 254, 31.
 
- 
                  Hí wurpon ðá tán betweox him, and bǽdon ðæt God sceolde geswutulian hwanon him ðæt ungelimp becóme. Ðá com ðæs wítegan tá upp, - i. 246, 3-5.
 Similar entriescf. for a similar pair of forms flá and flán .
Bosworth, Joseph. “tá.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/30104.
Checked: 1