út-ácumen
- adjective
- 
               Démaþ ǽlcon men riht, sí hit burga man, sí hit útácymene ( peregrinus ),- Deut. 1, 16.
 
- 
               Se útácymena (útancumena, v. l.) munuc ðe of uncúðum eardum cymð si quis monachus peregrinus de longinquis provinciis supervenerit, - R. Ben. 108, 4.
 
- 
               Gé wǽron útácymene ( advenae ) on Egipta lande,- Lev. 19, 34: 25, 23.
 
- 
               Eallum and mágum and útácymenum omnibus et propinquis et extraneis, - Scint. 3, 14.
 
- 
               Útácymene and ǽlþeódige aduenas et peregrinos, - 137, 16.
 
- 
               Útácymene peregrinos, - Lev. 23, 22.
 
- 
               Wræccan ł útácumenan aduenas, - Ps. Lamb. 145, 9,
 
Bosworth, Joseph. “út-ácumen.” In An Anglo-Saxon Dictionary Online, edited by Thomas Northcote Toller, Christ Sean, and Ondřej Tichy. Prague: Faculty of Arts, Charles University, 2014. https://bosworthtoller.com/34108.
Checked: 0