Bosworth Toller's

Anglo-Saxon

Dictionary online

mága

  • noun [ masculine ]
Dictionary links
Grammar
mága, an; m. (cf. nið
Wright's OE grammar
§320; §401;
for similar division of meanings)
a relative,
Similar entries
v. heáfod-, níd-mága; máge.
a son
Show examples
  • Mága Healfdenes (

    Hrothgar

    ),
    • Beo. Th. 381
    • ;
    • B. 189: 2953
    • ;
    • B. 1474: 4293
    • ;
    • B. 2143.
  • Mága Ecgþeówes (

    Beowulf

    ),
    • 5168
    • ;
    • B. 2587.
  • Ic ( Christ ) sylf gestág mága in módor,

    • Exon. 28 b
    • ;
    • Th. 87, 4
    • ;
    • Cri. 1420.
  • Fæder eft lǽrde mágan,

    • 80 a
    • ;
    • Th. 301, 32
    • ;
    • Fä. 28.
  • Ðonne módor mágan cenneþ,

    • Salm. Kmbl. 742
    • ;
    • Sal. 370.
  • On mágan, ðín ágen bearn,

    • Cd. 109
    • ;
    • Th. 144, 26
    • ;
    • Gen. 2395.
  • Mágan (Isaac ) gelǽdde Abraham,

    • 162
    • ;
    • Th. 203, 2
    • ;
    • Exod. 397.
  • Se eorl wolde sleán eaferan sínne, mágan,

    • Th. 204, 2
    • ;
    • Exod. 413.
a man
Show examples
  • Se mága geonga (

    Wiglaf

    ),
    • Beo. Th. 5343
    • ;
    • B. 2675.
  • On ðære mǽgþe mága wæs háten Tubal Cain,

    • Cd. 52
    • ;
    • Th. 66, 11
    • ;
    • Gen. 1082.
  • Mága cystum eald

    a man old in virtues,

    • Exon. 80 a
    • ;
    • Th. 300, 7
    • ;
    • Fä. 2.
  • Se mága (

    Christ),

    • Andr. Kmbl. 1278
    • ;
    • An. 639: 1630
    • ;
    • An. 816
    • : (St. Andrew ),
    • 1967
    • ;
    • An. 986: 1249
    • ;
    • An. 625.
  • Mága máne fáh (

    Grendel

    ),
    • Beo. Th. 1960
    • ;
    • B. 978.
Similar entries
v. gúþ-, wuldor-mága.
Full form

Word-wheel

  • mága, n.